Πρόκειται για ένα ευφυές βιβλίο από τον πασίγνωστο και τον κλασσικό αυτόν συγγραφέα. Με μεγάλη οξυδέρκεια χειρίζεται τις λέξεις και πίσω από αυτές μεταφέρει πληθώρα μηνυμάτων  για την Αγγλία της εποχής του 1854. Με διπλωματικό τρόπο αναδεικνύει και καυτηριάζει τις συνθήκες ζωής, τις συνθήκες εργασίας αλλά και το «status quo» της χώρας όπως αυτό επικρατούσε τότε, μέσα από την αφήγηση της ιστορίας μια οικογένειας, όπου η μητέρα δεν ζει, και τα δύο παιδιά, ο γιός και η κόρη, βρίσκονται κάτω από τον ισχυρό έλεγχο του αυταρχικού πατέρα τους. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία βασικά μέρη: την Σπορά, τον Θερισμό και την Σοδιά. Η δομή αυτή αποτελεί και το πιο εντυπωσιακό κατά τη γνώμη μου σε αυτό το βιβλίο, γιατί – όπως ίσως άλλωστε προδιαθέτουν οι ίδιες οι λέξεις που έχουν επιλεγεί για να χαρακτηριστούν τα βασικά μέρη της ιστορίας- σου δείχνει πώς οι ενέργειες που κάνεις εσύ για τον εαυτό σου (ακούσια ή όχι) ή οι άλλοι για σένα δρομολογούν και προδιαγράφουν μια πορεία, μια ζωή. Δείχνει πώς τα βιώματα και τα εκάστοτε κοινωνικά στερεότυπα μπορεί να εγκλωβίσουν, αν δεν φιλτραριστούν και δεν αποδομηθούν στο σωστό τόπο και χρόνο, και να οδηγήσουν σε χαμένες ζωές.

Το διαβάζω γιατί συνειδητοποιώ πόσο κρίσιμα είναι για την ζωή μου τα βιώματα και οι αποφάσεις που παίρνω εγώ για μένα, συνειδητά ή όχι.

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!