Πρόκειται για ένα ιστορικό, με πολλά λαογραφικά στοιχεία, μυθιστόρημα, μια αληθινή ιστορία, που διαδραματίστηκε το δεκαπενταύγουστο του 1943 στον τόπο καταγωγής του συγγραφέα, το μαρτυρικό χωριό Κομμένο της Άρτας. Εκεί που ξημερώματα της 16ης Αυγούστου τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής προέβησαν σε φριχτή θηριωδία, σκοτώνοντας 317 αμάχους, ανάμεσά τους τη νύφη Αλεξάνδρα Μάλλιου και το γαμπρό Θεοχάρη Καρίνο, από τον Παχυκάλαμο Άρτας.
Το προτείνω να το διαβάσετε όλοι-όλες διότι σε μεταφέρει ρεαλιστικά στο χώρο και στο χρόνο που διαδραματίζονται τα γεγονότα και μέσα από το στροβιλισμό αντίθετων συναισθηματικών καταστάσεων χαράς-αγωνίας-λύπης σε κρατάει συνεχώς σε ένταση και το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος βαίνει αυξανόμενο. Είναι ένα βιβλίο με βαθείς προβληματισμούς και γνώσεις πάνω σε θέματα παραδόσεων, ηθών, εθίμων & αξίων παλιών που όχι μόνο έχουν χαθεί στις μέρες του σύγχρονου «πολιτισμού» εως έχουν ισοπεδωθεί θα έλεγα. Είναι εν ολίγοις μια καλή ευκαιρία για τον κόσμο να μάθει πολλά και να μην κουραστεί αφού όπως προανέφερα το ενδιαφέρον βαίνει αυξανόμενο για το τι θα γίνει μέχρι το τέλος, ενώ σύμφωνα και με πληροφορίες του συγγραφέα υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνει και ταινία κάποια στιγμή στο μέλλον..
‘Αρης Θ.
Το διαβάζω... 