«Mε νίκησες ζωή, ξανά..
Κι αυτήν ακόμα τη φορά..
Πάμε ξανά?
Μια παρτίδα ακόμα μοναχά!
Να ονειρευτώ ξανά, να προσπαθώ μετά
και πάλι απ’το μηδέν στο πουθενά.
Πεντόβολα να παίζουμε τα πρωινά μας
στις δύσκολες τις ώρες ασσόδυο οι ματιές
και στις μεγάλες τις χαρές, ρουλέτα τα όνειρά μας
για πονταρίσματα μεγάλα, εξωπραγματικά!
Πάμε ζωή ξανά?
Να ρεφάρω θέλω απόψε,
να μπορώ να ξαναχτίσω,
σε λευκό καμβά να ζωγραφίσω
κι ας έρθουν κύματα τα ντόρτια
χέρι-χέρι κι οι καημοί.
Πείσμα εγώ, εδώ:
Στο ποντάρισμα αυτό όσο και να χάνω, εγώ θα προσπαθώ.»

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!