«Η τελευταία μαύρη γάτα» του Ευγένιου Τριβιζά

Η τελευταία μαύρη γάτα είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα για μικρά και μεγάλα παιδιά. Με πρωταγωνιστές διαφόρων χρωμάτων γάτες, οι οποίες σιγά-σιγά εξαφανίζονται, ο αναγνώστης μέσα σε μόλις 350 περίπου σελίδες βλέπει να ξεδιπλώνεται μπροστά του η ίδια η ζωή, ή αλλιώς αυτό που όλοι λέμε «έτσι έχουν, έτσι λειτουργούν τα πράγματα«. Αποτυπώνει την ζωή όπως την έχουν αντιληφθεί όσοι πλησιάζουν στη «δύση» τους, μέσα από τις εμπειρίες ετών. Περιγράφει τη ζωή όπως δεν την γνωρίζουν οι νέοι και δεν την αντιλαμβάνονται ακόμα τα παιδιά. Ευτυχώς για εμάς, οι ευφυείς αλληγορίες του κ. Τριβιζά, καθιστούν αυτό, το κατά τη γνώμη μου διαχρονικό βιβλίο, εύκολα κατανοήτο κι αναγνώσιμο πρωτίστως για τα παιδιά.

Το διαβάζω γιατί: υπενθυμίζει αξίες που οι μεγάλοι έχουν «ξεχάσει» και που οι μικροί πρέπει να ξέρουν.

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!

«Η Σκιά του Ανέμου»του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν

Το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι μυθιστόρημα 600 περίπου σελίδων. Ο ήρωάς του, είναι ένα παιδί 10-11 χρόνων, το οποίο μεγαλώνει, χωρίς μητέρα, μαζί με τον βιβλιοπώλη πατέρα του. Λόγω μιας μυστικής και παράξενης για την ηλικία του εμπειρίας, θα οδηγηθεί σιγά-σιγά μέσω μιας αλληλουχίας γεγονότων, σε  καταστάσεις αναντίστοιχες με την ηλικία του που θα τον δοκιμάσουν, θα τον σημαδέψουν, θα τον βάλουν σε κίνδυνο και τελικά θα τον ωριμάσουν και θα τον ανταμείψουν.  Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα όπου έχει μεστή δομή, ωραίες περιγραφές και δυνατή πλοκή.

Το διαβάζω γιατί: περιγράφει το ταξίδι της ενηλικίωσης, έχοντας ως αφετηρία την αγάπη για το βιβλίο και ως πυξίδα τον έρωτα.

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!