‘Οταν έπεσε στα χέρια μου αυτή η ποιητική συλλογή, ένας άλλος κόσμος ανοίχτηκε. Διαφορετικός, μη συνηθισμένος. Σκεπτόμενος. Δεν ξέρω ακριβώς πώς να το αποτυπώσω με λέξεις, γιατί διαβάζοντας αυτήν την συλλογή πρώτα αισθάνεσαι και μετά το συναίσθημα μετουσιώνεται σε σκέψη. Κυρίως αισθάνεσαι. Γι’αυτό θα μεταφέρω το αγαπημένο μου από αυτή τη συλλογή ποίημα. Λέγεται Οι κληρονόμοι. :

«Σε πήρε το Άγνωστο

εξ ολοκλήρου.

Παράνομα.

Δεν ήταν ο μόνος κληρονόμος

Υπήρχαν κι άλλοι τρεις

εγώ, η μνήμη και η λήθη.

Σε μένα άφηνες εκείνα που αγαπούσα.

Τα πήρα.

Τί κέρδισε δικαστικά η μνήμη

τί παραπάνω έκλεψε η λήθη

εγώ σ’ αυτά δεν υπεισήλθα.

‘Ομως  τώρα

μετά από τόσα χρόνια

μου λείπουνε πολύ

όσα δεν άφησες σε μένα.

‘Ολα εκείνα που γελιόμουνα

πώς δεν τα αγαπώ.

Απλώς αλλοίωνε το αίσθημα μου

ενάς θυμός μαζί τους ίσως γιατί

σε απόσταση επίμονη αποξενωτική

μακριά από σένα με κρατούσαν.

Να τα διεκδικήσεις

μου  ξεφούρνισε κοιτώντας με

κάποια φωτογραφία σου.

Από πού; Από το ‘Αγνωστο;

Κατ’ ανάγκην, κατέφυγα στη λήθη,

ξέχνα το μου είπε – η μόνη λέξη που κατείχε.

Πήγα μετά στη μνήμη – έχουμε πολλά κοινά συμφέροντα.

Πρόθυμη εκείνη άπλωσε μπροστά μου

μερικά να δω  τί θέλω να διαλέξω.

‘Εβαλα τις φωνές.

Κάποιο λάθος κάνεις της είπα

αυτά δεν είναι δικά του, το ξέρω καλά

και εκείνη γελώντας μου απάντησε:

Δίκα του είναι

απλώς δε βάζεις στο λογαριασμό

πώς μέσα στο θυμάμαι

βολεύεται σε μια γωνιά του

ήσυχη σκοτεινή

και το ξεχνώ.»

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!

Το » Άρωμα του ονείρου » είναι ένα έπος που αρχίζει στα δάση της αρχαίας Βοημίας. Εκεί συναντάς τον βασιλιά Αλομπάρ που απομακρύνεται από το βασίλειό του ψάχνοντας απεγνωσμένα να επιτύχει την αθανασία,  την Κούδρα, μια γυναίκα ξεχωριστή, που σύντομα θα γίνει δική του, τον Θεό Πάνα και άλλους πολλούς – και μαζί τους ταξιδεύεις σε άλλους κόσμους γεμάτους χρώματα, μυρωδιές και έντονα συναισθήματα. Ένα βιβλίο γεμάτο όνειρα και αναζητήσεις για την ζωή, για τον άνθρωπο.

Το διαβάζω… γιατί οι περιπέτειες του Αλομπάρ, της Κούδρας και όλων όσων εμπλέκονται με αυτόν τον μαγικό τρόπο στην ιστορια, θα με συνοδεύουν για πάντα!

‘Ευη Κ.

Το συγκεκριμένο βιβλίο εξελίσσεται χρονικά σε ένα αγαπημένο μου μέρος, την Κρήτη. Με φόντο την ιστορία μιας οικογένειας στο νησί, η συγγραφέας μας πληροφορεί για πτυχές της σύγχρονης ιστορίας μας για ένα μέρος, για ένα τόπο, για μια εποχή, όπου οι περισσότεροι από εμάς αγνοούμε.  Αποτελεί ενά πολύ καλό ερέθισμα για να ανατρέξουμε σε ιστορικές πηγές, για να αναζητήσουμε και να μάθουμε  μέσα από την προσωπική μας έρευνα σημαντικά ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας μας.

Το διαβάζω γιατί η γνώση δεν σταματάει με την ολοκλήρωση του Λυκείου.

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!

Με αφορμή το φετινό Πάσχα που συμπίπτει με την εργατική Πρωτομαγιά, αλλά και την σημερινή γιορτή της Μητέρας, ο «Επιτάφιος» του Ρίτσου είναι καθ’όλα επίκαιρος. ‘Ενα έργο εμπνευσμένο από τον πόνο μιας μάνας για την απώλεια του γιού της, ένα έργο μνήμης για τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονική.

 «Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,

πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,

Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω

και δε σαλεύεις, δε γροικάς τά που πικρά σου λέω;

…

Γιε μου, ποιά Μοίρα στο’ γραφε και ποιά μου το ’χε γράψει

τέτοιον καημό, τέτοια φωτιά στα στήθεια μου ν’ ανάψει;

…

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μερά Μαγιού σε χάνω

άνοιξη, γιε, που αγάπαγες κι ανέβαινες επάνω

στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις

άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης

…

‘Ολα μου τα δειχνες εσύ, παιδί μου κι άρχοντά μου,

Κι ως τα βλεπες όλα έφεγγαν σα να’ταν σ’ώρα γάμου.

…

‘Ετσι άχαρη, με ομόρφαινες, κ’έτσι άμαθη – για κοίτα-

μες στη ματιά σου διάβαζα της ζωής την αλφαβήτα.

…

Τώρα τα μάτια σου έκλεισαν και γω κλείστηκα απ’έξω

Κι ούτε έχω πέτρα να σταθώ και δρόμο πια να τρέξω.

…

Βασίλεψες αστέρι μου, βασίλεψε όλη η πλάση,

κι ο ήλιος, κουβάρι ολόμαυρο, το φέγγος του έχει μάσει.

…

Να’χα τ’αθάνατο νερό, ψυχή καινούργια να’χα,

να σου’δινα, να ξύπναγες για μια στιγμή μονάχα,

να δεις, να πεις, να το χαρείς ακέριο τ’όνειρό σου

να στέκεται ολοζώντανο κοντά σου, στο πλευρό σου…»

Το διαβάζω γιατί ακόμα κι όταν όλοι ξεχνούν η μητέρα θυμάται.

Φιλικά,

Κωνσταντίνα

Το συγκεκριμένο βιβλίο συγκεντρώνει και μας κάνει γνωστά παραμύθια που λέγονταν στην περιοχή της Μακεδονίας. 35 παραμύθια, 35 διδάγματα, 35 ιστορίες που αποτυπώνουν τις τοπικές συνήθειες της Μακεδονίας διαχρονικά. Αν ψάχνετε κάτι διαφορετικό από τα κοινά, γνωστά παραμύθια θα το βρείτε σε αυτό το βιβλίο.

Το διαβάζω γιατί μικροί και μεγάλοι θα ταξιδέψουν και θα διδαχθούν.

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!