«Η ταβέρνα» του Εμίλ Ζολά

Πρόκεται για το δεύτερο βιβλίο του Εμίλ Ζολά που διάβασα (γράφτηκε το 1877) και το οποίο έχει αποτυπωθεί μέσα μου. Διαβάζοντάς το κανείς, παρατηρεί τα συναισθήματα του να εναλλάσσονται, να χαίρεται, να λυπάται, να ελπίζει, να πικραίνεται, να θυμώνει, να απορεί.

Η ηρωίδα του βιβλίου προερχόμενη από φτωχική οικογένεια, ανοίγει τα φτερά της και προσπαθεί να ζήσει τη δική της ζωή στη Γαλλία του 19ου αιώνα. Με φόντο αυτήν την προσπάθεια ο συγγραφέας αποτυπώνει τις συνθήκες διαβίωσης της τότε εργατικής τάξης και θίγει τη μάστιγα του αλκοολισμού, με γραφή άμεση, καθηλωτική. Το πρόβλημα τίθεται μπροστά στον αναγνώστη και δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο από το να το κοιτάξει κατάματα.

Το διαβάζω γιατί τελικά μπορώ να ξεφύγω από ό.τι έχω ζήσει στο παρελθόν κι απ’ ό.τι ζω στο παρόν?

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!

«O Μπρούτζινος Καβαλάρης» της Πωλλίνα Σίμονς

Τατιάνα…ένα αθώο έως τότε κορίτσι που ζεί στριμωγμένο μαζί με όλη της την οικογένεια μέσα σε δυο κάμαρες. Αλεξάντερ…ένας όμορφος αξιωματικός του κόκκινου στρατού που ερωτεύεται αυτή την αθωότητα.Βλέπουμε μέσα από τα μάτια τους τη ζωή στο παγωμένο Λένινγκραντ κατά τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο, και ζούμε έναν μεγάλο έρωτα, έναν έρωτα μάθημα για τις «μεγάλες αγάπες«…

Το διαβάζω γιατί…γίνομαι ένα με τους ήρωες, κρυώνω και εγώ μαζί τους, πεινάω και εγώ, κλαίω και εγώ για τα δεινά και την εξαθλίωση αυτού του πολέμου, ζώ τον έρωτα τους σε όλο του το μεγαλείο, παίρνω ένα μάθημα ζωής και δεν κλείνω αυτό το βιβλίο μέχρι να φθάσω στην τελευταία του σελίδα, στη τελευταία του γραμμή..!

Εύη Κ.

«Υπερηφάνεια και Προκατάληψη» της Τζέην Ωστεν

Ελίζαμπεθ. Κύριος Ντάρσυ.

Οι ήρωες του βιβλίου, οι πράξεις, οι ενέργειες και σκέψεις των οποίων αποδίδουν όλες τις δυνατές σημασίες – έννοιες των λέξεων «υπερηφάνεια» και «προκατάληψη».

Με φόντο μια έντονα ταξική εποχή και κοινωνική διάκριση, όπου η θέση της γυναίκας είναι η καλλιέργεια και η μόρφωση στο σπίτι με σκοπό ένα καλό γάμο και μόνο, δύο νέοι με διαφορετικές αφετηρίες αλλάζουν  και μετασχηματίζονται ωριμάζοντας εξαιτίας ισχυρών συναισθημάτων.

Με αριστοτεχνική γραφή, εξαιρετική μετάφραση, ολοκληρωμένους χαρακτήρες, το βιβλίο αυτό δεν συγκαταλέγεται τυχαία στη κλασσική λογοτεχνία.

Το διαβάζω γιατί αγαπώ σημαίνει οριοθετώ τον εγωισμό.. Αγαπώ σημαίνει αποδέχομαι, Αγαπώ σήμαινει μένω εδώ.

Φιλικά,

Κωνσταντίνα.!

«Ποιός σκότωσε το Ρότζερ Άκροϊντ» της Αγκάθα Κρίστι

Ποιός σκότωσε τον Ροτζερ Άκροϊντ;
Ήδη από τον τίτλο, ακόμα και οι πιο άπειροι αναγνώστες -τέτοιος είμαι κι εγώ- μπορούν να αντιληφθούν το αντικείμενο που πραγματεύεται στο βιβλίο της αυτό η Αγκάθα Κρίστι. Η διάσημη συγγραφέας αστυνομικού μυστηρίου δίνει αριστοτεχνικα ένα-ένα τα στοιχεία του εγκλήματος. Ο πιο αγαπητός ήρωας της, ο Ηρακλής Πουαρό, ξετυλίγει το κουβάρι με μέθοδο.. Ποιός άραγε έκανε το φόνο; Ποιός είχε το κίνητρο; Τι έχει να κρύψει ο κάθε ύποπτος από τον φημισμένο ντετέκτιβ;

Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα καθηλώσει τον αναγνώστη του.
Σε προκαλεί να βρεις τον δράστη πριν τους υπόλοιπους. Μπαίνεις στον πειρασμό να κρατήσεις το δικό σου σημειωματάριο με τα γεγονότα, τις εξομολογήσεις των ηρώων και τους πιθανούς υπόπτους. Να χρησιμοποιήσεις τα μικρά φαιά κύτταρα του εγκεφάλου σου, όπως θα συμβούλευε ο μικροσκοπικός Βέλγος άνδρας με την αλάνθαστη διαίσθηση.

Το διαβάζω γιατί θεωρείται -και πραγματικά είναι- ένα από τα καλύτερα έργα της Αγκάθα Κρίστι. Ένα βιβλίο αστυνομικού μυστηρίου που ρέει μπροστά στα μάτια σου κρατώντας ψηλά το ενδιαφέρον.
Και έτσι, χωρίς να το καταλάβεις, έχεις φτάσει στο ανατρεπτικό τέλος της ιστορίας! Αγωνία.. Έχεις βρει τον πραγματικό δολοφόνο;;

Enjoy,

Σωτήρης